Brahicefalični sindrom su tema o kojoj smo razgovarali sa Radomirom Petrovićem, doktorom veterinarske medicine koji kaže da sve brahicefalične rase pate od niza simptoma vezanih prvenstveno za respiratorni sistem
Autor: Maja PREDRAGOVIĆ
Brahiocefalni psi, među koje se ubraja mops, skloni su problemima sa disajnim putevima, a sa Radomirom Petrovićem, doktorom veterinarske medicine iz Zvornika smo razgovarali o ovom problemu i simptomima koji su upozorenje za posjetu veterinaru ali i šta je najbolji lijek.
“Mops je tipičan predstavnik brahicefaličnih rasa, za koje je karakteristično da imaju širok lobanjski dio, skraćen i spljošten lični dio i gornju vilicu kraću od donje. Oblik njihove glave rezultat je rasta kostiju baze lobanje u širinu, smanjenog razvoja ličnog dijela, dok meka tkiva glave nisu dovoljno redukovana u odnosu na koštani dio. Kao rezultat takve selekcije, sve brahicefalične rase pate od niza simptoma vezanih prvenstveno za respiratorni sistem, koji se zajednički definišu kao Brahicefalični sindrom”, rekao je dr Petrović na početku razgovora za portal Mojljubimac.net i pojasnio:
“On se prvenstveno razvija zbog različitih anatomskih abnormalnosti, koje uzrokuju opstrukciju gornjih disajnih puteva u koje spadaju suženje nosnih otvora, produženo meko nepce, pretjerano razvijene konhe nosa, hipoplastična traheja, a nešto rjeđe i zbog izduženih faringealnih nabora. Zbog poremećenog protoka vazduha, životinja mora da obezbijedi dodatni napor prilikom udisaja, pa usljed pojačanog negativnog pritiska može doći i do izvrtanja i izduženja laringealnih kesica i kolapsa larinksa.”
Koji su simptomi koje vlasnik psa može da prepozna kao bitne i da je vrijeme da se obrati veterinaru?
RADOMIR PETROVIĆ: Simptomi koje vlasnici najčešće primjećuju čujno i otežano disanje i dodaje. Usljed suženih nosnih otvora, pas je obično prisiljen da diše na usta. Zbog produženog mekog nepca, disanje će biti dosta bučno, naročito prilikom udisaja. Dosta pasa sa navedenim problemom će tokom sna zauzeti leđni položaj, koji im omogućava da tkivo mekog nepca pada daleko od grkljana, što u velikoj mjeri olakšava proces disanja.
Koje su najčešće bolesti koje su povezane sa problemima sa disanjem?
RADOMIR PETROVIĆ: Takvi psi ne podnose fizički napor, pa usljed smanjene koncentracije kiseonika može doći do cijanoze desni i jezika (ljubičasto prebojavanje istih). U težim slučajevima, pas može kolabirati… Kod nekih pasa se javlaju i gastrointestinalni problemi, koji se manifestuju povraćanjem ili regurgitacijom sadržaja. Dakle, bitno je naglasiti da postoji cijeli spektar simptoma koje vlasnici mogu da primijete. Bolest je progresivnog karaktera i simptomi postaju sve izraženiji sa starenjem životinje, a usljed predugog trajanja određenih simptoma, na respiratornom sistemu mogu se razviti ireverzibilne promjene. Zbog toga preporučujem svim vlasnicima brahicefaličnih pasa da, ukoliko primijete bilo kakve respiratorne poteškoće, odvedu psa kod veterinara gdje bi isti bio podvrgnut detaljnom kliničkom pregledu, prilikom kojeg bi došlo do postavljanja dijagnoze.
Koje su uspješne terapije za brahicefalični sindrom?
RADOMIR PETROVIĆ: Jedina uspješna terapija kod brahicefaličnog sindroma je hirurška korekcija. Ona obuhvata korekciju suženih nosnih otvora (nazoplastika), da bi se omogućio veći protok vazduha i resekcija mekog nepca (palatoplastika), kako bi se odstranio višak tkiva. Prognoze su jako dobre, ukoliko se korekcija odradi u mlađem dobu
Da li gojaznost psa može da utiče na otežano disanje i koliko je bitno da mops ima optimalnu težinu?
RADOMIR PETROVIĆ: Optimala težina je od krucijalnog značaja za mopsa. Gojaznost otežava psu kretanje vazduha u pluća i van zbog kompresije na dijafragmi i zidu grudnog koša, dok višak masnoće u tkivima oko disajnih puteva otežava protok vazduha kroz iste. Gojaznost samo dovodi do pogoršanja problema vezanih za brahicefalični sindrom, pa je zato regulacija tjelesne težine prvi korak u borbi sa respiratornim problemima.
Rekli ste da brahicefalične rasa pasa ne podnose fizički napor, da li postoji period ili situacije kada posebno treba biti oprezan sa takvim psima ?
RADOMIR PETROVIĆ: Fizička aktivnost mora biti kontrolisana i umjerena, jer brahicefalične rase teško regulišu tjelesnu temperaturu, zbog navedenih anatomskih abnormalnosti, pa postoji visok rizik da dođe do toplotnog udara. Naročita opasnost od nastanka istog je ljeti, kada su jako visoke temperature i vlažnost vazduha i u uslovima pretjeranog uzbuđenja psa.
Izvor fotografije: Steshka Willems/Pexels
Pratite nas: Facebook Instagram
Možda vas zanima: Belma Čečo – Bakrač: Luna nam je otvorila novi svijet